Το παιχνίδι μπορεί να αλλάζει μορφή με το πέρασμα των ετών ωστόσο η αξία του παραμένει αδιαμφισβήτητη μέχρι και σήμερα. Πολλά από αυτά έχουν μάλιστα επιβιώσει με το ανάλογο φυσικά “ρετούς” απολύτως προσαρμοσμένα στο τώρα. Τα παιχνίδια της Αρχαιότητας δεν “κουβαλούσαν” τόση πολυπλοκότητα όπως ίσως τα σημερινά ,ωστόσο ήταν άκρως εκπαιδευτικά και κυρίως διασκεδαστικά. Παίζονταν είτε μέσα στο σπίτι είτε σε κάποια αυλή. Ορισμένα από αυτά ήταν λοιπόν τα ακόλουθα:
Πλαταγή
Άραγε πάει ο νους σας πουθενά; Η αναφορά γίνεται στην ταπεινή πλην τόσο αποτελεσματική κουδουνίστρα. Στην Αρχαιότητα ήταν καμωμένη από πηλό και πετραδάκια τα οποία όταν το μωρό την έπιανε στα χέρια του έβγαζαν έναν χαρακτηριστικό ήχο. Αυτό συνήθως του αποσπούσε την προσοχή και το ηρεμούσε. Το σχήμα της αρχαίας κουδουνίστρας ελάχιστα διαφέρει από την σημερινή πλαστική.
Επίσκυρος
Άθλημα μπάλας που παιζόταν από δύο ομάδες αποτελούμενες συνήθως από αγόρια. Το υλικό από το οποίο ήταν φτιαγμένη η μπάλα ήταν κομμάτια δέρματος τα οποία συγκρατούνταν μεταξύ τους με εντόσθια ζώων που λειτουργούσαν σαν ένα είδος ανθεκτικής κλωστής .Το παιχνίδι χρωστούσε το όνομά του στην γραμμή με σκύρα (πετραδάκια)που αποτελούσε την διαχωριστική γραμμή του γηπέδου-αυλής. Η μπάλα ήταν ζωγραφισμένη στο χέρι με έντονα, ζωηρά χρώματα. Σκοπός του παιχνιδιού ήταν το πέρασμα της μπάλας στην αντίπαλη πλευρά. Το παιχνίδι αυτό θεωρείται σήμερα από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου(FIFA) μια από τις πρώτες μορφές ποδοσφαίρου.
Πλαγγόνα
Θεωρείται από τα αρχαιότερα παιχνίδια του κόσμου και η αναφορά γίνεται φυσικά στην μέχρι και σήμερα δημοφιλή κούκλα. Την κατασκεύαζαν συνήθως από πηλό ενώ τα άνω και κάτω άκρα της στερεώνονταν στο σώμα της με σύρμα ή κλωστή ώστε το παιχνίδι να αποκτά την δυνατότητα “ανθρώπινων κινήσεων”. Εκτός από την διασκέδαση προσέφεραν πολλά και στην ζωή των κοριτσιών αφού μέσω του παιχνιδιού με την πλαγγόνα “εκπαιδεύονταν” για την μετέπειτα πορεία τους και τις υποχρεώσεις που θα τα περίμεναν πλέον σαν γίνονταν σύζυγοι και μητέρες. Τις παραμονές του γάμου του κοριτσιού οι πλαγγόνες προσφέρονταν στην δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα που δεν ήταν άλλη από την θεά Άρτεμις.
Στρόβιλος
Εδώ γίνεται λόγος για την σβούρα που πλέον δεν είναι ένα από τα πιο δημοφιλή παιχνίδια. Στην Αρχαιότητα παιδιά και νεαρές γυναίκες έβρισκαν ιδιαίτερη ευχαρίστηση στον στροβιλισμό αυτού του από ξύλο ή πηλό καμωμένου παιχνιδιού. Σε πολλούς στρόβιλους υπήρχε η εικόνα του Ερμή τον οποίο θεωρούσαν και προστάτη των παιδικών παιχνιδιών.
Βοιωτικό ερυθρόμορφο πηνίο ή δίσκος
Το συναντούμε 2.500 χρόνια πριν και δεν είναι άλλο από το τόσο διασκεδαστικό γιο-γιο! Το έφτιαχναν από ξύλο ή πηλό και την εξωτερική του επιφάνεια κοσμούσαν συνήθως μυθολογικές παραστάσεις. Ήταν ξεκάθαρα ένα παιχνίδι δεξιοτήτων τόσο για αγόρια όσο και για κορίτσια.
Χαλκή Μυία
Αναμνήσεις πολλές ,αναμνήσεις που σχετίζονται κυρίως με την νηπιακή ηλικία γεννιούνται όταν αναφέρεται το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ήταν η Τυφλόμυγα και οι κανόνες του παιχνιδιού δεν έχουν αλλάξει μέχρι σήμερα. Παιζόταν ακόμη κι από ενήλικες αφού τους διασκέδαζε ιδιαίτερα.
Μην ξεχάσετε:
να κάνετε like στη σελίδα του blog στο facebook
να με ακολουθήσετε και στο Instagram
για να μαθαίνετε όλα τα νέα μου!!
