Πόσες φορές λόγω της κούρασης , του άγχους και της υπερπροσπάθειας να τα καταφέρετε να τα προλάβετε όλα μέσα στην ημέρα, δεν νιώσατε ότι η υπομονή σας εξαντλήθηκε με αποτέλεσμα να πείτε λόγια στα παιδιά σας που μετά τα μετανιώσατε; Μήπως πριν κοιμηθείτε έρχονται ξανά οι σκέψεις και οι τύψεις ότι δεν έπρεπε να μιλήσω τόσο απότομα ή δεν έπρεπε να φωνάξω; Μήπως χρησιμοποιούμε εμείς οι γονείς λέξεις που πληγώνουν τα παιδιά μας;
Θα ξεκινήσουμε από το γεγονός πως όλοι είμαστε άνθρωποι και έχουμε τις κακές και τις καλές μας μέρες!
Παρόλα αυτά είναι χρήσιμο να αποφεύγουμε τις λέξεις που πληγώνουν τα παιδιά…..τις λέξεις που μπορεί να αλλάξουν τον τρόπο σκέψης και τον τρόπο που βλέπουν τον εαυτό τους.
Ποιες είναι όμως αυτές οι λέξεις που πληγώνουν τα παιδιά μας;
- Δεν σε αγαπώ. Όποιος και αν ήταν ο λόγος που το παιδί σας σας τάραξε ή σας νευρίασε, αυτή είναι μια κουβέντα που ποτέ δεν πρέπει να λέμε στα παιδιά. Η αγάπη σας για αυτά δεν κρίνεται μόνο σε μια στιγμή αταξίας και δεν πρέπει να είναι καν θέμα προς συζήτηση. Είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη. Σε αντίθετη περίπτωση προκαλεί ανασφάλεια, άγχος και αρνητικά συναισθήματα τόσο για το ίδιο το παιδί όσο και για τους γύρω του.
- Κοίτα κανένα άλλο παιδί δεν κλαίει/σταμάτα να κλαις. Είναι λάθος να συγκρίνουμε τα αισθήματα που βιώνει το παιδί μας με τα αισθήματα που νιώθει κάποιο άλλο παιδί. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνει πως δεν πρέπει να εκφράζει αυτό που νιώθει αλλά αντιθέτως πρέπει να νιώθει αυτό που αισθάνονται τα άλλα παιδιά. Κουραστικό δεν είναι;
- Είσαι τεμπέλης, είσαι ψεύτης, είσαι κακό παιδί κλπ. Με αυτόν τον τρόπο βάζουμε μια ταμπέλα στο παιδί, την οποία υποσυνείδητα την ακολουθεί, χωρίς καν να πετυχαίνουμε τον σκοπό μας. Θεωρείτε ότι είναι τεμπέλης; Τότε απλά πείτε στο παιδί τι είναι αυτό που θέλετε από αυτό χωρίς να του δίνεται την αντίστοιχη ταμπέλα. <<Θέλω να μαζέψεις τα παιχνίδια σου>> και όταν το κάνει απλά επαινέστε αυτή την συμπεριφορά, τονίστε δηλαδή το θετικό και όχι το αρνητικό. Επίσης μπορείτε να πείτε στο παιδί σας σε μια άλλη στιγμή <το ξέρω ότι προσπαθείς να κρατάς συμμαζεμένο το δωμάτιο σου>. Με αυτόν τον τρόπο δείχνετε στο παιδί ότι αναγνωρίζετε την προσπάθεια του και το ίδιο θα βάλει τα δυνατά του για να σας το αποδεικνύει.
- Ο φίλος σου/αδελφός σου τα πήγε καλυτέρα στο μάθημα. Όπως γνωρίζουμε κάθε παιδί είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα που ακολουθεί τον δικό της ρυθμό ανάπτυξης, οπότε το να συγκρίνετε την πορεία που ακολουθεί παιδί σας με την αναπτυξιακή πορείας ενός άλλου παιδιού είναι εντελώς ανώφελο και επιπλέον του δημιουργεί επιπλέον πίεση , άγχος, αισθήματα κατωτερότητας και ανασφάλειας. Τονίστε τα θετικά στοιχεία του παιδιού και βοηθήστε το στα σημεία που δυσκολεύεται.
- Όταν γυρίσει ο μπαμπάς/μαμά θα δει τι έκανες και θα σε μαλώσει. Δεν χρειάζεται να δημιουργούμε φόβο στο παιδί για έναν ενήλικα, πόσο μάλλον όταν πρόκειται τους γονείς του. Είναι σωστό τα παιδιά να σέβονται και όχι να φοβούνται την μαμά και τον μπαμπά , να λειτουργούν με τέτοιο τρόπο ώστε να επιθυμούν να βοηθήσουν και όχι να θεωρούν κακό τον έναν από τους δύο γονείς. Οι απειλές σε αυτή την περίπτωση δεν οδηγούν πουθενά μακροπρόθεσμα ακόμα και αν εκείνη ην στιγμή φαίνεται να συμμορφώνεται.
- Φάε/κάνε αυτό γιατί αλλιώς θα στεναχωριέται η μαμά. Όχι η μαμά δεν στεναχωριέται με την τελευταία μπουκιά που μένει στο πιάτο και φυσικά δεν χρειάζεται να μάθει το παιδί πως οι πράξεις που έχει αποφασίσει, ακόμα και για τα πιο απλά, έχουν τόσο μεγάλο συναισθηματικό αντίκτυπο στους γονείς του. Καθώς μεγαλώνοντας τα παιδιά θα νιώθουν ανασφάλεια για τις αποφάσεις τους και θα τις πραγματοποιούν με γνώμονα την στεναχώρια των γονιών του. Αντιθέτως μπορούμε να συμβουλέψουμε το παιδί και να του παρουσιάσουμε τα οφέλη από την δράση που θέλει να πραγματοποιήσει.
- Δεν είναι ζεστό/κρύο/λίγο/πολύ. Σεβασμός! Σεβόμαστε αυτό που αισθάνεται το παιδί, εξάλλου γνωρίζει καλύτερα το πώς το ίδιο θέλει το φαγητό , τον χυμό του κλπ. Έχει την δική του οπτική στο πως θέλει τα πράγματα και ναι…..μπορεί να είναι ζεστό το φαγητό για αυτόν, ας μην απορρίπτουμε έτσι απλά την ανάγκη του. Τι μπορούμε να πούμε; <Για μένα είναι καλό αλλά για σένα μάλλον είναι πιο ζεστό από όσο θα ήθελες, καλύτερα να περιμένεις λίγο να κρυώσει>
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε αυτό που έχει πει η Peggy O’ Mara :
“O τρόπος που μιλάμε στα παιδιά μας γίνεται η εσωτερική τους φωνή”.
Θα ήθελα να προσθέσω μια προσωπική τακτική που συμβουλεύω και στους γονείς, να μιλάτε στα παιδιά όπως θα θέλατε να σας μιλούν και σε σας. Κανείς δεν μπορεί από εμάς να αποδώσει στη δουλεία του εάν τον συγκρίνουν ή τον ταπεινώνουν. Κανείς από εμάς δεν νιώθει πιο ανάλαφρος εάν στην μεγάλη μας στεναχώρια κάποιος μας σύγκρινε με τους υπόλοιπους που δε κλαίνε ή με τους υπόλοιπους που τα ξεπερνούν όλα πιο γρήγορα.
Όλοι χρειαζόμαστε ενθάρρυνση για να πιστέψουμε στον εαυτό μας, χρειαζόμαστε ασφάλεια και αγάπη, αποδοχή και ενσυναίσθηση, ειδικά από τους γονείς μας.
Μην ξεχάσετε:
να κάνετε like στη σελίδα του blog στο facebook
να με ακολουθήσετε και στο Instagram
για να μαθαίνετε όλα τα νέα μας!
