Μετά από 2 χρόνια χωρίς εξετάσεις λόγω τις πανδημίας ήρθε η ώρα να δώσουν τα παιδιά μας ενδοσχολικές εξετάσεις και ομολογώ ότι είχαμε -μικροί και μεγάλοι- βγει από αυτή την διαδικασία!!!
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που έδινα εγώ Πανελλήνιες και ομολογώ ότι τώρα που μεγάλωσε η Κατερίνα μου και πλέον είναι Β Λυκείου έχει αρχίσει να σφίγγεται το στομάχι μου! Προσπαθώ να μην το δείχνω αλλά οι Πανελλήνιες είναι σίγουρα οι πρώτες μεγάλες εξετάσεις που σηματοδοτούν το τέλος της σχολικής μας ζωής και την έναρξη της φοιτητικής και ενήλικης ζωής μας! Σίγουρα δεν είναι οι τελευταίες εξετάσεις που δίνουμε στη ζωή μας και και σίγουρα δεν είναι οι πανελλήνιες το τέλος της ζωής μας
Ας μιλήσουμε όμως για τις ενδοσχολικές εξετάσεις που δίνουν τα παιδιά από την Α Γυμνασίου εώς και την Γ Λυκείου… Φέτος εκτός από το γεγονός ότι μετά την αποχή 2 χρόνων τα παιδιά πρέπει να ξαναμπούν στην λογική των εξετάσεων και το διάβασμα της ύλης όλης της χρονιάς – έχουμε και την Τράπεζα Θεμάτων έναν νέο τρόπο εξετάσεων που ομολογουμένως έχει αγχώσει πολύ τα παιδιά μας!
Πως να βοηθήσω λοιπόν εγώ το παιδί μου σε αυτές τις δύσκολες εξετάσεις και σε αυτή την αγχωμένη περίοδο της ζωής του;
Μπορούμε να κάνουμε πολλά αλλά αυτά που δεν πρέπει να κάνουμε είναι ακόμα περισσότερα:
- Ας μην μεταφέρουμε το άγχος μας στα παιδιά μας – σίγουρα θέλουμε να γράψουν καλά και να επιβραβεύσουν τους κόπους τους – ίσως κάποιες φορές να σκεφτόμαστε ότι γράφοντας 20 το παιδί μας μας κάνει περήφανους και ο περίγυρός μας θεωρεί ότι είμαστε καλοί γονείς αφού τα παιδιά μας είναι καλοί μαθητές…
- Ας μην πιέζουμε τα παιδιά μας ρωτώντας συνεχώς: – Διάβασες; Τα παιδιά στην ηλικία της εφηβείας χρειάζονται τον χώρο και τον χρόνο τους…
- Δεν δίνουμε μαζί με τα παιδιά μας εξετάσεις – ούτε ο βαθμός των εξετάσεων τους θα κρίνει την αξία και την προσωπικότητα του παιδιού μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
- Ας μην γελιόμαστε τα παιδιά μας πρέπει να νιώθουν ότι τα υποστηρίζουμε – γνωρίζοντας ότι ότι χρειαστούν είμαστε δίπλα τους να τους το προσφέρουμε – αυτό για το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό μπορεί να είναι να τους κρατήσουμε το βιβλίο στην ιστορία ή για κάποιο άλλο παιδί να του φταίξουμε το αγαπημένο του φαγητό ή απλά να μείνουμε δίπλα του και να τα ακούσουμε!
- Δημιουργούμε ένα περιβάλλον ενισχυτικό στην διαδικασία τους διαβάσματος μειώνοντας τις παρενοχλήσεις και διατηρώντας ένα κλίμα ηρεμίας στο χώρο του σπιτιού.
- Να είμαστε εκεί όταν μας χρειάζονται και να φεύγουμε όταν δεν μας χρειάζονται
- Να τους δίνουμε και την δική μας οπτική και να προσπαθούμε να ανοίξουμε τον τρόπο σκέψης τους όταν έχουν πελαγώσει. Η οργάνωση του διαβάσματος τους πολλές φορές μπορεί να αποδειχτεί σωτήρια για την μείωση του άγχους
- Είναι μια δύσκολή περίοδος όποτε θα πρέπει να οπλιστούμε με υπομονή σε τυχόν ξεσπάσματα και να μην είμαστε τιμωρητικοί και επικριτικοί.
Δεν είμαι ψυχολόγος και ότι σας γράφω είναι η προσωπική μου άποψη από βιωματική εμπειρία…
Για αυτό το λόγο περιμένω και τις δικές σας απόψεις…
Πως στέκεστε εσείς δίπλα στα παιδιά σας την περίοδο των εξετάσεων;
Μέχρι την επόμενη φορά…
Σας φιλώ
Μην ξεχάσετε:
να κάνετε like στη σελίδα του blog στο facebook
να με ακολουθήσετε και στο Instagram
για να μαθαίνετε όλα τα νέα μας!
Μην ξεχάσετε:
να κάνετε like στη σελίδα του blog στο facebook
να με ακολουθήσετε και στο Instagram
για να μαθαίνετε όλα τα νέα μας!
