“ Μαμά φέτος τα Χριστούγεννα μην φτιάξεις κουραμπιέδες!”

 Κάθε χρόνο όταν μπαίνει ο Δεκέμβρης μύριες σκέψεις τριβελίζουν το έτσι κι αλλιώς μονίμως απασχολημένο μυαλουδάκι μου. Κάποιες δε από αυτές έχουν να κάνουν με την μαγειρική. Ποτέ δεν την λάτρεψα μπορώ να πω ότι την αποφεύγω και με αποφεύγει! Ο Δεκέμβρης πέρα από τα κρύα φέρνει ως γνωστόν και τα Χριστούγεννα, την γιορτή της αγάπης και της χαράς! Η θερμοκρασία έξω πέφτει ενώ η δική μου ανεβαίνει από την ταραχή! Ξέρω τι με περιμένει όπως ξέρω επίσης ότι για άλλη μια φορά θα είμαι κάτω του μετρίου!

 Κι εντάξει η γαλοπούλα είναι απαιτητική στο ψήσιμο και στην γέμιση κι εγώ περνάω τα Πάθη του Χριστού. Ούτε Μεγάλη Εβδομάδα να΄ ταν φίλες μου! Μα τι κάνω λάθος και δεν λέει να ροδίσει η άτιμη, ούτε δεινόσαυρο να έψηνα! Εμ κι εκείνα τα μελομακάρονα τι μπελάς Θεέ και Κύριε! Προσπαθώ να τα πετύχω αλήθεια σας λέω. Ακολουθώ κάθε βήμα Παρλιάρου, Πετρετζίκη και της κυρά Μαριώς από τον κάτω όροφο. Οπτικός δεν θυμίζουν βέβαια γλυκό μα κάτι ανάμεσα σε λάσπη και καφετί χυλό. Τώρα σε γεύση ίσως και να είναι παραπάνω τσιμπημένα σε μέλι, ζήτημα αν θα τα πλησίαζε μέχρι και η Μάγια η Μέλισσα!

 Σήμερα όπως ξεφύλλιζα ένα περιοδικό με συνταγές(Τρομάρα μου!) έπεσα πάνω σε μια εύκολη παρασκευή κουραμπιέδων. Έκοψα την σελίδα και την τοποθέτησα δίπλα στην Βίβλο(Μην με ρωτήσετε γιατί, ούτε εγώ δεν ξέρω!)Η μικρή μου κόρη η Κατίνα (Όνομα που φέρει λόγω πεθερούλας  που ευτυχώς μένει στα σύνορα Ελλάδας Τουρκίας, Δόξα σοι Κύριε!)το εντόπισε αμέσως και βάζοντας τα χέρια στην μέση με ρώτησε.

 “Τι δουλειά έχεις εσύ με την νοστιμιά μανούλα; Αφού ούτε νερό δεν ξέρεις να βράζεις που λέει κι ο μπαμπάς! ”Διάφορα ιδρύματα, αναμορφωτήρια και τα συναφή πέρασαν στιγμιαία από τον νου μου, ακούς εκεί;

 “Δηλαδή θα σε πείραζαν οι κουραμπιέδες μέσα σε μια γιορτινή πιατέλα μικρή κυρία;” την ρώτησα ειρωνικά.

 “Μανούλα οι δικοί σου έχουν τσίκνα, δεν είναι ολόλευκοι και μυρίζουν κάπως άσχημα. Σόρυ ε;” Κράτησα το σόρυ ως ένδειξη ότι δεν πληρώνω τσάμπα τα Αγγλικά και χαμογέλασα τάχα άνετα.

 “Δηλαδή να αγοράσω κουραμπιέδες φέτος;”

 “Ναι μανούλα, εξάλλου γι’αυτό σε αγαπώ. Μπορεί να είσαι κακή μαγείρισσα μα η καλύτερη μαμά του κόσμου!” έκανε αγκαλιάζοντάς με.

 Τελικά αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια φιλενάδες έτσι δεν είναι; Και να σας πω και κάτι; Προτιμώ τον “τίτλο” της καλύτερης μαμάς παρά εκείνον της καλύτερης μαγείρισσας!

Μην ξεχάσετε:
να κάνετε like στη σελίδα του blog στο facebook
να με ακολουθήσετε και στο Instagram
για να μαθαίνετε όλα τα νέα μας!