Τρία ξεχωριστά βιβλία του αγαπημένου μας Βασίλη Κουτσιαρή

Τον Βασίλη Κουτσιαρή τον ανακαλύψαμε το προηγούμενο χρόνο και έχει γίνει ένας απο τους αγαπημενους μας συγγραφείς και το τελευταίο διάστημα μας έχει χαρίσει τρία πολύ όμορφα παιδικά βιβλία , το καθένα από τα οποία έχει εντελώς διαφορετικό θέμα και ύφος. Ωστόσο η γραφή του και στα τρία είναι προσεγμένη και πάντα εναρμονισμένη με την ηλικιακή ομάδα των παιδιών στην οποία απευθύνεται.

Ο Βασίλης Κουτσιαρής γεννήθηκε στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας. Εργάζεται ως δάσκαλος στη δημόσια εκπαίδευση. Παρουσιάζει παιδικά βιβλία στη έντυπη εφημερίδα Θεσσαλία και έχει την επιμέλεια της βραβευμένης σελίδας ” Ο Μαγικός Κόσμος του παιδικού βιβλίου” στην ηλεκτρονική εφημερίδα Kos Voice, οπου και διατηρεί τη στήλη ” Βιβλίο… στο μικροσκόπιο” γεγονός που καταδεικνύει την αγάπη του για το παιδικό βιβλίο αλλά και τα παιδιά!

Το πρώτο βιβλίο που θα αναφέρω είναι θεωρώ το πιο ιδιαίτερο… και χαίρομαι που στολίζει την παιδική μας βιβλιοθήκη. Το ” Δεν θα σε πειράξει κανείς”  είναι μια ιστορία για την ανιδιοτελή αγάπη. Ο πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας είναι ένας μικρός γατούλης που είναι πάντα ζωηρός και ζαβολιάρης. Ο Ματίας λοιπόν αποφασίζει να κάνει μια τεράστια αλλαγή στην εμφάνισή του, να ξυρίσει το κεφάλι του και τα πόδια του. Γίνεται περίγελος στο σχολείο του, αλλά όλα τα κάνει με ένα σκοπό. Να προστατεύσει τον μικρό του αδερφό από τον χλευασμό όταν θα γυρίσει στο σχολείο από την θεραπεία που κάνει για να γίνει καλά. Και το καταφέρνει… κανείς δεν θα πειράξει το μικρό του αδερφό.

Είναι ένα βιβλίο που μιλάει για τις αλλαγές, σωματικές που αντιμετωπίζει ένα παιδί με καρκίνο. Τα παιδιά είναι σκληρά γιατί είναι αυθόρμητα, αλλά είναι και τόσο ευαίσθητα, ώστε όταν ανακαλύψουν ότι ο αδερφός τους ή ο φίλος τους κινδυνεύει δεν θα δώσουν σημασία στην εξωτερική τους εικόνα. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει φίλους ενός παιδιού με καρκίνο να ξυρίζουν τα κεφάλια τους, για να αισθανθεί ο άρρωστος φιλος του ότι είναι αποδεκτός στο σχολείο του; Μια τέτοια ιστορία μας περιγράφει και ο Βασίλης σε αυτό το βιβλίο του και μας θυμίζει την ανιδιοτέλεια της παιδικής και αδελφικής αγάπης, κάτι που συχνά εμείς οι ενήλικες έχουμε ξεχάσει.

Την εικονογράφηση την έχει κάνει η Κατερίνα Βερούτσου, η οποία έχει εικονογραφήσει και το βραβευμένο:” Είναι κάτι που μένει”, του ίδιου συγγραφέα το 2014. Η χημεία κειμένου και εικόνας είναι φανερή και βγάζει όλη την ευαισθησία αλλά και την χαρακτηριστική αίσθηση της διαφορετικής εικόνας που θέλει να τονίσει ο συγγραφέας, που συχνά στις μέρες μας γίνεται αφορμή για bullying.

Το δεύτερο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάσαμε πρόσφατα είναι το : “Ας μιλήσουμε για κουκουνάρες” ένα βιβλίο που αφορά τη σχέση δασκάλου – μαθητή.

Και αυτή η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα δημοτικό σχολείο και μάλιστα σε ένα σχολείο της επαρχίας που η αυλή του είναι γεμάτη με κουκουνάρες. Τα παιδιά κάθε μέρα στα διαλείμματα παίζουν με τις κουκουνάρες διάφορα παιχνίδια και συχνά χτυπάνε, αυτό αποτελεί τον μόνιμο πονοκέφαλο των δασκάλων που έχουν εφημερία.

Ο καινούριος δάσκαλος που έχει σήμερα εφημερία είναι πάντα αγχωμένος και νευριασμένος με τα παιχνίδια των παιδιών. Οι μαθητές του απο την άλλη βαριούνται μέσα στη τάξη και δεν τους αρέσει ιδιαίτερα το μάθημα που κάνει.

Όταν μπαίνουν μέσα στην τάξη οι μαθητές αποφασίζουν να μην αφήσουν τον δάσκαλό τους να κάνει μάθημα σήμερα και έτσι συνεχίζουν και μιλάνε για τις πολυαγαπημένες τους κουκουνάρες. Ο δάσκαλός δεν αντέχει άλλο.

Μετά από λίγο όμως όλα αλλάζουν, όταν ο δάσκαλος ηρεμεί και παίρνει μια βαθιά ανάσα αντιλαμβάνεται ότι όλα όσα έκανε μέχρι τώρα είναι λάθος… Αφού σήμερα πρέπει να μιλήσει για τα δέντρα ας το κάνει στη φύση δίπλα από τα δέντρα , ας μιλήσουν για κουκουνάρες!!!

Σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας μας τονίζει το ρόλο του δασκάλου και τη βιωματική μάθηση που πρέπει να χρησιμοποιεί. Σίγουρα και ο ίδιος ίσως να έχει βιώσει κάτι ανάλογο σε μια σχολική τάξη, όντας δάσκαλος. Τα παιδιά του δημοτικού είναι σίγουρο ότι προτιμάνε την βιωματικη διαδραστική μάθηση άλλο είναι μόνο να ακους, αλλο να το βλέπεις και εντελώς διαφορετικό να μπορείς να το αγγίξεις!

Η εικονογράφηση εμπνευσμένη από τα χρώματα της φύσης αλλά και απο τη ζωντάνια των σχολικών τάξεων είναι ιδανική για το συγκεκριμένο βιβλίο.

Αυτή η ιστορία μπορεί να απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 5+ αλλά σίγουρα θα πρέπει να το διαβάσουν και οι εκπαιδευτικοί γιατί τα παιδιά πλέον έχουν τόσα πολλά ερεθίσματα από το περιβάλλον που θα πρέπει ένας δάσκαλος να χρησιμοποιήσει ιδιαίτερες τεχνικές για να κερδίσει το ενδιαφέρον, την αγάπη και το σεβασμό τους!

Το τρίτο και πολύ αγαπημένο μας βιβλίο είναι το:

” Πορτοκαλάδα…Σλρουπ“, μια ιστορία με πολύ χιουμορ που είναι ιδανική για παιδιά ηλικίας 5+, ή και μικρότερα που αγαπάνε τα αναψυκτικά!

Σε αυτή την κατηγορία των μικρών παιδιών ανήκει και η μικρή μου, τρελαίνεται για αναψυκτικά και η αλήθεια είναι ότι αποφεύγω να έχω στο σπίτι ωστε να μην μπαίνει σε πειρασμό. Ετσι και ο μικρός μας σκανδαλιάρης ήρωας δεν μπορεί να βγάλει από το μυαλό του την πορτοκαλάδα με το ανθρακικό που του έφερε η θεία και η μαμά την έχει κρύψει στο ψυγείο.

Περιμένει λοιπόν την κατάλληλη στιγμή που θα την πάρει κρυφά από το ψυγείο και δεν θα το πάρουν είδηση οι γονείς του, δεν περιμένει όμως σε τι μπελάδες θα τον βάλει αυτή του η σκανταλιά… Σε μια επισκεψη της νονάς του λοιπόν παίρνει την πολυπόθητη πορτοκαλάδα και κρύβετε στο μπαλκόνι για να την απολαύσει…

Όμως, όταν δεν είσαι συνηθισμένος και πίνεις απότομα πορτοκαλάδα με ανθρακικό, ακολουθεί ένα μεγάλο ρέψιμο σαν βρυχηθμός λιονταριού! Και αυτό το ακούνε και οι γείτονες που είναι στο μπαλκόνι τους και συζητάνε… πανικόβλητος τότε ο μικρός για να μην το αντιληφθούν πετάει το μπουκάλι και κρύβεται, όμως για κακή του τύχη το μπουκάλι πέφτει στο κεφάλι ενός ανθρώπου που περνάει κάτω από την πολυκατοικία του. Και η κακοτυχία του δεν σταματάει εκεί οι γονείς του έχουν κλείσει την μπαλκονόπορτα και δεν μπορεί να μπει μέσα στο σπίτι και αφού έχει περάσει πολύ ώρα τον ψάχνουν σε όλο το σπίτι. Όταν η μαμά τον είδε, ο μικρός δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο παρά να ζητήσει συγνώμη και όταν είδε ότι στο τραπέζι τον περίμεναν γλυκά αλλά και μια πορτοκαλάδα με ανθρακικό, πήρε την πορτοκαλάδα και την πέταξε στον κάδο.

Τους κοίταξε και μετά την περιπέτειά του τους είπε: Το ανθρακικό κάνει κακό!!!

Η εικόνα σίγουρα θα κλέψει το ενδιαφέρον των μικρών αναγνωστών, ενώ οι εκφράσεις στο πρόσωπο του μικρού πρωταγωνιστή εκφράζουν πλήρως τα συναισθήματα του. Ένα κείμενο μιας χιουμοριστικής περιπέτειας που μπορεί να βιώσει ένα παιδί και να του φέρει μπελάδες, ιδιαίτερα αν αυτό γίνει κρυφά από τους γονείς!!!

Ευχαριστούμε τον Βασίλη Κουτσιαρή και είμαστε σε αναμονή για το επόμενο βιβλίο του…

Μπορείτε να βρείτε και άλλες βιβλιοπροτάσεις για παιδιά εδώ.

Μην ξεχάσετε:
να κάνετε like στη σελίδα του blog στο facebook
να με ακολουθήσετε και στο Instagram
για να μαθαίνετε όλα τα νέα μου!!

Μέχρι την επόμενη φορά…

Σας φιλώ

Άννα