Εδώ και αρκετό καιρό, έχω «οργώσει» σχεδόν όλη την Αθήνα, ώστε να βρω μια δουλειά. Μια οποιαδήποτε δουλειά, προφανώς και αυτήν την δύσκολη περίοδο που διανύουμε δεν υπάρχουν ιδανικά ούτε μεγάλες βλέψεις.
Ύστερα λοιπόν, από μια σειρά καθημερινών συνεντεύξεων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είναι πολύ δύσκολη η εύρεση εργασίας, όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και λόγω της οικογενειακής κατάστασης μου. Είμαι παντρεμένη με παιδί.
Έκανα μια αναδρομή στο παρελθόν και θυμήθηκα ότι σε μια παλαιότερη συνέντευξη που είχα δώσει , πριν ακόμα παντρευτώ μου είχαν ξεκαθαρίσει ότι δεν προσλαμβάνουν εύκολα γυναίκες.
Στην προφανή ερώτηση μου: «Γιατί δεν προσλαμβάνεται γυναίκες», η απάντηση ήταν «κάποια στιγμή θα παντρευτούν και θα θελήσουν να κάνουν παιδιά».
Μα πόσο «εγωίστριες” είμαστε, σκέφτηκα.
Επίσης, ότι δεν δέχονται να πληρώνουν άδειες και επιδόματα μητρότητας και εγκυμοσύνης. Ως εκ τούτου, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι καλό θα ήταν εξ’αρχής να μην προσλάβουν γυναίκες.
Επιπλέον, δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις γυναικών, οι οποίες μόλις επέστρεψαν στην δουλειά τους μετά τον τοκετό, τις απέλυσαν χωρίς κάποιο προφανή λόγο.
Τώρα άμα είσαι και μητέρα εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. ‘Όσα προσόντα, πτυχία και ικανότητες να έχεις δεν μετράνε και τόσο πολύ τελικά.
Από τις συνηθισμένες δικαιολογίες που έχω ακούσει κατά καιρούς είναι ότι θα είσαι κουρασμένη και δεν θα μπορείς να αποδώσεις στην δουλειά. Δεν θα έχεις την ενέργεια που απαιτεί η δουλειά.
Ακόμα ότι δεν θα μπορείς να προσηλωθείς εύκολα στον εκάστοτε στόχο που θέτει η εταιρία, γιατί το μυαλό σου θα είναι συνέχεια στο παιδί σου.
Μια ακόμα βαθυστόχαστη δικαιολογία, είναι ότι αν αρρωστήσει το παιδί σου, θα πρέπει να κάτσεις στο σπίτι και δεν θα μπορείς να έρθεις στην δουλειά.
Επιχειρήματα μεν , άτοπα δε.
Σε αυτό το σημείο, είναι σημαντικό να τονίσω ότι δεν ισχύουν για όλους τους εργοδότες όλα όσα προανέφερα. Ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι , οι οποίοι δεν ενστερνίζονται τις παραπάνω απόψεις, αντιθέτως βοηθάνε και υποστηρίζουν πάρα πολύ τις μητέρες.
Προσωπικά θεωρώ ότι μια μητέρα μπορεί να αποδώσει μια χαρά και στην δουλειά της, και θα σας παραθέσω τις δικές μου σκέψεις σχετικά με αυτό.
Αρχικά, μια μητέρα ξέρει να διαχειρίζεται καλύτερα και πιο σωστά τον χρόνο της, ώστε να διεκπεραιώσει όλες τις δουλειές που έχει αναλάβει στον απαιτούμενο χρόνο. Όταν έχεις καθημερινά τόσες πολλές υποχρεώσεις μαθαίνεις να κάνεις σωστό προγραμματισμό ώστε όλα να γίνουν όπως πρέπει.
Επίσης, έχει πιο πολύ ψυχραιμία να αντιμετωπίσει, είτε κάποιο δύσκολο θέμα είτε κάποιον δύσκολο άνθρωπο, ανάλογα την φύση της εργασία της. Λόγω της ψυχραιμίας που πολύ συχνά χρειάζεται να δείχνει με τα παιδιά της, θέλοντας και μη αντιμετωπίζει και τους άλλους γύρω της με τον ίδιο τρόπο.
Τέλος, είναι αρκετά ικανή να ασχολείται και να επιλύει πολλά θέματα μαζί χωρίς να αποσπάται η προσοχή της. Όσες είστε μητέρες καταλαβαίνετε ακριβώς τι εννοώ.
Οι μητέρες έχουμε “προπονηθεί” τόσο καλά από τα παιδάκια μας που είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορούμε να φέρουμε εις πέρας.
Ωστόσο, παραμένω αισιόδοξη και ελπίζω για το μέλλον. Το ίδιο σας συμβουλεύω να κάνετε και εσείς. Και όχι μόνο για ότι αφορά την εύρεση εργασίας αλλά σε ένα γενικότερο πλαίσιο για ότι αφορά την δική σας ζωή. Διότι όπως είπε και ο Θεόκριτος: « Θάρρος φίλε μου, μπορεί η αυριανή μέρα σου να είναι πιο ευνοϊκή. Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει και ελπίδα».
Υ.Γ. Αυτό το άρθρο γράφτηκε 1 μέρα πριν βρω δουλειά!
Εις το επανιδείν,
Με αγάπη,
maria
Μην ξεχάσετε:
να κάνετε like στη σελίδα του blog στο facebook
να με ακολουθήσετε και στο Instagram
για να μαθαίνετε όλα τα νέα μου!!
