Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ πιο αντιπροσωπευτικό τίτλο για το συγκεκριμένο άρθρο. Θέλησα να σας υπενθυμίσω ένα πραγματικά θλιβερό φαινόμενο, το οποίο δυστυχώς μαστίζει ακόμα την χώρα μας, και αφορά την κακοποίηση των γυναικών.
Όλοι γνωρίζουμε ότι η παγκόσμια ημέρα κακοποίησης των γυναικών ήταν στις 25 Νοεμβρίου. Δεν βγήκε ετεροχρονισμένα το άρθρο αλλά σκοπίμως δημοσιεύτηκε τώρα ώστε τονιστεί η σπουδαιότητα του και ότι δεν πρέπει να μας απασχολεί μόνο μια φορά μέσα στο έτος.
Αφιερώνουν οι εφημερίδες και τα blogs κατεβατά για την κακοποίηση των γυναικών, δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες θυμάτων και μετά τι? Από την επόμενη κιόλας μέρα άκρα του τάφου σιωπή. Λογικά θα λύθηκε το πρόβλημα.
‘Όπως ήδη γνωρίζετε δεν λύθηκε κανένα πρόβλημα. Αντιθέτως εξακολουθεί να υφίσταται και να πλήττει πολλές κοινωνίες ανά τον κόσμο.
Με την πολύτιμη βοήθεια της προϊσταμένης Διεύθυνσης Κοινωνικής προστασίας και Συμβουλευτικών υπηρεσιών, κυρίας Θεοδώρας Κατσιβαρδάκου, θα σας παρουσιάσω τα επίσημα στατιστικά όπως δημοσιεύτηκαν από την Γενική Γραμματεία Ισότητας των φύλων για το 2018. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Το κέντρο δέχτηκε 5.088 κλήσεις εκ των οποίων οι 2864, το 70% δηλαδή αφορούσαν καταγγελίες των θυμάτων από τους συντρόφους-συζύγους τους. Από τις 2864 γυναίκες , οι 1823(64%) είναι μητέρες. Οι 1504 είναι παντρεμένες εκ των οποίων οι 857 εργαζόμενες.
Είναι σοκαριστικό το μέγεθος των κλήσεων και το ποσοστό των κακοποιημένων εργαζόμενων μητέρων.
Με βάση την έρευνα που έκανα, με μεγάλη μου λύπη, διαπίστωσα ότι κάθε χρόνο οι κλήσεις έχουν μια σταδιακά αυξανόμενη πορεία.
Ποια είναι η πηγή αυτού του κακού; Η οικονομική κρίση; Το οικογενειακό περιβάλλον που μεγαλώνει ο καθείς από εμάς; Το κόμπλεξ που ενδεχομένως νιώθουν κάποιοι άνθρωποι τους οδηγεί σε ακραίες πράξεις;
Όποιοι και να είναι οι λόγοι, οφείλουμε να κάνουμε ότι μπορούμε ώστε να εξαλειφτεί αυτό το φαινόμενο καθώς όπως ξέρετε η κακοποίηση δεν περιορίζετε μόνο στις γυναίκες.
Διάβασα αρκετές μαρτυρίες θυμάτων, σχετικά άρθρα, έρευνες που έγιναν παγκοσμίως επί του θέματος και ένιωσα μια απέραντη θλίψη και μια ανείπωτη οργή.
Ως γυναίκες και μάνες θα πρέπει να μας αφορά σε καθημερινή βάση και πιστεύω ακράδαντα ότι το οικογενειακό περιβάλλουν στο οποίο μεγαλώνουμε παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μας. Ας μεγαλώσουμε καλύτερους από εμάς ανθρώπους και να τους διδάξουμε ότι δεν πρέπει ποτέ η αδυναμία του άλλου να γίνεται δύναμη μας.
Και για να κλείσω αυτό το θέμα που μας δημιουργεί έναν κόμπο στο στομάχι, να σας πω ότι αξίζει να μπείτε στο www.isotita.gr ώστε να ενημερωθείτε για την δράση τους και την βοήθεια που προσφέρουν, επίσης να σας ενημερώσω ότι υπάρχει και το 15900, είναι η γραμμή SOS που λειτουργεί όλο το 24ωρο.
Ελπίζω και εύχομαι στις 25 Νοεμβρίου του 2019 να έχει μειωθεί το ποσοστό των κλήσεων από κακοποιημένες γυναίκες.
Και να θυμάστε, εμείς θα φτιάξουμε την καλύτερη κοινωνία που επιθυμούμε για τα παιδιά μας.
‘Όπως είπε και ο Ανρί Λακορντέρ: « Η κοινωνία δεν είναι παρά η εξέλιξη της οικογένειας. Εάν ο άνθρωπος βγει διεφθαρμένος από την οικογένεια, θα μπει διεφθαρμένος στην κοινωνία».
Εις το επανιδειν,
Με αγάπη,
maria
Μην ξεχάσετε:
να κάνετε like στη σελίδα του blog στο facebook
να με ακολουθήσετε και στο Instagram
για να μαθαίνετε όλα τα νέα μου!!
